Sonsuzluk.Net :: Başlığı Görüntüle - Asli Yerime Gidiyorum Dönmem Artık...

Öldü diye geçti kütükte,
Yalnızca öldü…
Oysa o kadar geniş
Bir parantez arası vardı ki
Kimselere gösterilmeyen
Öyle derin bir izi vardı kalemin
Öldü derken…

Bu kadar kolay mıydı?
Özetle tek bir kelime…
Oysa söylenecek ne çok söz vardı üstüne
Tükenen zamanın eklentisinde
Tüketilecek ne çok anlam vardı…

Avuç ayasında tutulur her şey
Saklı tutar içinde ne varsa
Ona sarılan her şey tutunur mutlaka,
Benimkine sen tutunmuştun
İçinde ismin
Yüreğimde sevgin saklı dururdu
Tıpkı toprakta dahi saklı tuttuğum
Açmadığım ellerimin
Senin kokunu taşıması gibi

Yaramadı gidişin
Ben hep içimde senle ömrün
Sonunu hayal etmiştim
Yalan çıkmadı söylediklerim
Sen gittin ben öldüm
Ömrüm yalnız senin oldu
Sana yansıtmadığım korkularım
Bilmediğin sancılarımla
Sana söyleyemediğim yaşlarımla

Bilmediğin öyle çok şey vardı ki
Karanlık bir dünyaya doğmuş güneştin sen
Sen ardını döndün dünya karardı
Yavaş yavaş düştü umut yıldızları
Adım atacak ışık kalmayınca
Sözümü tutmak düştü bana

Vasiyetim açıldığında kütük değişecek
Sensizlikten öldü yazacaklar mezar taşıma
Ömrün güzelliği sendin bu dünyada
Senle birlikte geçti can
Artık sensizliğin sükunetli dünyasına gidiyorum
Sancısız kalacak benliğimle
Seni sen yapana
Beni bu hale sokana
Asli yerime dönüyorum

Vasiyetimdir değişsin kütükteki yazı
Asli yerine gitti
Artık dönmez bu perişan yere densin
Giderken yalnız avuç ayasındaki
Sevdiğini götürdü densin
Aşkın kırmızı mührü basılsın
Sayfaları sık açılmasa da
Tarihe gidişim adınla kayıtlı kalsın
Varsın sevgisiz olsun yüreğin bana karşı
Ben seni sensizlikle de tattım günlerce
Sensizlikle bu bedenin yaşamına taşta atarım
Sensiz dünyamı sonda yaparım
Elveda sevdiğim
Hakkını helal et
Sana sormadan götürdüğüm sevgimin
Bakmaya doymayan gözlerimi
Sana dair her şeyimi yanımda götürdüğüm için
Hakkını helal et sevdiğim
Elveda…