ŞİİR ve GÜZEL SÖZLER - SESİNE VE SON SÖZÜNE HASRET( MEKTUP) TILSIM - 23 Ağu Pzr, 2009 4:02 pm Mesaj konusu: SESİNE VE SON SÖZÜNE HASRET( MEKTUP)
Biliyor musun en çok mektuba başlamam gereken hitap şeklinde zorlandım. Bir başlasam sonu gelecekti eminim! Ama sıradan sözcükleri hiç yakıştıramadım sana, yapmacık sözlere konduramadım seni... Sonra sana hiç mektup yazmadığım aklıma geldi, içim burkuldu, canım acıdı...
Bu mektubumda cevapsız kalacak biliyorum ama sana hasretle sana özlemle yazıyorum; sesine sözüne hasret, yüzüne hasret, sıcağına hasret gönlümle başlıyorum mektubuma. Seni o kadar çok özledim ki; Meğer hiç bir kucak seninki kadar sıcak değilmiş, hiçbir acı senin yokluğuna bedel değilmiş. Hiç ama hiçbir hasret senin özlemin kadar yakmazmış içimi.
En acısı, dost bildiklerim, yâr seçtiklerim toplanıp bir araya gelseler, senin çeyreğin bile edemezmiş. Bilsen ne zor bunları itiraf etmek kendime ve sana... Hiç bir sey yıkmadı sensizlik kadar beni. Hâlâ sevgi dolu hala seni seven yüreğim var. hala seni seven biriciğinim 'Ben artık seninle bir bütünüm. Şimdi içten bir seslenişine, AŞKIM! hitabına öyle ihtiyacım var ki...
Hatırlıyor musun? El ele gezdiğimiz sokakları sevgi sözcüklerini savururken gök yüzüne ellerimi bırakmadığını.Şimdi sakın bırakma ellerimi,AŞKIM. Evimizin yumuşak halıları değil yürüdüğüm yollar, bir düşersem halim yaman. Ellerini, sevgini, duanı, desteğini ve sıcağını hiç esirgeme benden.
Hani hep bana sorardın ya kimi seviyorsun diye sıkıştırıp dururdun beni. Ağzından "Seni!" cevabını alana kadar bırakmazdım ellerimi... Seni herşeyden çok kıskanırdın kıskanırdım aldığım nefesten bile kıskanırdım seni.İçindeki sevgiyi ve gözlerindeki derin şefkati yalnız benim için sakla.......
Seni öyle özledim ki!..
Şu bilmem kim tarafından icat edilen telefon bile dindirmiyor içimdeki hasreti. Sensizliğin yağmurları, söndürmeye yetmiyor içimde büyüyen ateşi...
Puslu gözlüm, dert ortağım! İnan içim içimi yiyiyor, ya bitmezse hasret geceleri, ya geçmezse hasret saatleri, ya vuslat ateşiyle bindiğim mavi tren getirmezse beni sana... Uzar da yollar kavuşamazsam sana, ya özlem alışkanlık olur da unutursan beni diye korkuyorum....
AŞKIM! Gözyaşlarım söndüremez içimde yanan ateşi... Çünkü yokluğun, bilmem kaç nüfuslu şu kocaman şehirde kendini yapayalnız hissetmek gibi, imkânsız bir şeyi diz çöküp de Yaradan'dan dilemek gibi.. En azaplı günahlardan sonra sızlayan vicdanım gibi...
