SENARYO ve KÖŞE YAZILARI - Bizde çocuktuk... Black_Rose - 06 Arl Cmt, 2008 5:42 pm Mesaj konusu: Bizde çocuktuk... Bizde çocuktuk...
Tarih meraklılarına çok hoş bir Can Dündar yazısı bu günleri yaşıyanların anıları tazelenir bu günlere yetişemiyenlerde masal olarak okurlar her ne kadar bir varmış bir yokmuş diye başlamasada evet bunlar vardı yok oldular bir çok şeyin yok olduğu gibi
Hijyenik olmayan pamuklu cocuk bezi ile tahta besik ile büyüdük.
Cocuklar icin güvenli kapaklar, kilitler, elektrik prizleri yoktu.
Ve bisiklete kasksız binerdik.
Gidecegimiz yere yanimizda bir koruyucu ile degil
yalniz giderdik hic bir rizikoyu düşünmeden.
Otomobilde cocuk koltugu olmadan ve
kemer baglamadan tasirdi bizi.
Erkek cocuklarin tornetleri vardi.
Onlari bir otomobil edasi ile kullanir, bakar ve
parkederlerdi.
Sonra karsilarina gecip hayran hayran seyrederlerdi.
Bütün imalati bize aitti.
Cesmeden su icerdik.. Pasta yerdik, ekmek yerdik,
sekerli icecekler icerdik ve fazla kilolarimiz yoktu
cunku sokakta oynardik.
3-4 arkadas ayni siseden icerdik ve hicbirimiz ölmezdik.
Oyuncak arabalari haftalarca ugrasip kendimiz yapardik
sadece fren yapinca nasil iz kaldigini görebilmek icin.
Problemlerimizi kendimiz cözmeyi ogrendik.
Sabah evden cikip aksam
sokak lambalari yanincaya kadar disarida kalabilirdik.
Anamiz gece sokaktan bizi ceke ceke, bagira bagira alirdi.
Kimse bize ulasamazdi cep telefonlarimiz yoktu.
Akillara zarar!
Playstationlar, nintendolar, videolar, PC, 98 kanalli kablo yayini,
internet, chat odalari yoktu.
Arkadaslarimiz vardi sokaga cikar ve bulurduk onlari.
Oynadigimiz oyunlarda bazen canimiz yanardi,
agactan düserdik, heryerimiz cizilirdi,
cesitli kazalar ve yaralar olurdu.
Ama asla haklilik haksizlik kavgasi olmazdi.
Doktora giderdik kimse de sucluluk duymazdi.
Hatırlar mısınız kazalari?
Dövüşürdük, itisirdik mor lekeler olusurdu
ama biz cabucak iyilesmesini ögrendik.
Agac dallarindan celik comak oynardik,
birbirimizin gözünü oymazdik.
Komsu bahcesindeki kiraz agacina dalardik.
Bilirmisiniz "dalmayı" meyva bahcesine "dalmayı"
dut agaclarinin tepesinde dolasmayi onu sallamayi
ve örtünün üzerinden dut yemeyi bilirmisiniz?
Önceden haber vermeden
bisikletle veya yürüyerek bir arkadasimiza gidip zili calardik,
iceriye girip saatlerce oynar, konusurduk
(düşünebiliyormusunuz habersiz).
Eger dogru zamanda gelmediysek iceri giremezdik.
O zaman da hayal kırıklığını ögrenirdik,
herseyin istedigimiz gibi ve istedigimiz zamanda olamayacagini ogrenirdik.
Ögretmenlerin daha cok zamani vardi ve neseliydiler.
Herkes koleje gitmezdi, gitmeyenler aptal sayilmazdi.
Kuafor de olunabilirdi.
Sans-talih-kader-kismet sattiniz mi sokaklarda.
Bagıra bagıra.
Sonra kutudaki gofretleri oturup bir kosede gizlice yediniz mi siz?
Yaptigimiz herseyin arkasinda dururduk ve tutarliydik.
Okulla veya kanunla celiskide oldugumuzda ailemiz bizi dislar mi dusuncesi yoktu.
Sorumluluk sahibiydik ve herseyi başardık.!..
" Evet biz başardik ve cocuklugumuzu yasadik doya doya...
Evet biz de çocuktuk...