|
Cinsiyet: |
|
 Tarih: 02 May Cmt, 2009 2:24 am Mesaj konusu: Bir Fincan Düş.. |
 |
|
|
|
|
|
|
Sussa sessizlikten kurur... Konuşsa adı "ayrılık " olur.
Kalktı ayağa... Yürüdü... Uzun uzun uzaklara yürüdü. Ayrılıyordu. Şehrin suçlar bakışlarından sıyrılıyordu… Gözlerini kapatıp sustuğu gözlerde uyanmayı diliyordu… Gözlerinde şiir vardı; topladığı karanlık yanlarıyla hüzünlerce konuştu… Hüzünlerce koştu yeni hüzünlere… Altı çizili satırlara yürüyordu ardına bile bakmıyordu… Yerlerden topluyordu siyah yanlarını... Ayrılığı ayaklarına batıyordu…
…
(Terk edilmişti… Giden şehri yüzüstü bırakıp gitmişti... Bilmediği bir kentin kaldırım taşlarında soğutuyordu ateşini…)
“Okuduğun satır aralarında bul beni. Baktığın denizlerde ben varım; bak! boğuyorum bir düşünü daha… Sen iste yüreğim feda olsun... Sen öyle bir yürek acısı sen öyle bir alın yazısı… Farkettin mi? kırsal kesimlerde açmıyor vaadettiğin güller... Yanılıyorsun cami avlusunda el açmıyor yetimler…”
İki kent… İki şiir... İki gözyaşı... İki ölüm… Biri mutlu biri acı; iki son… Öyküsüne öykündüğüm ömrünün içine gizlediğin ömrüm...
...
“Sen ölsen ben böyle yapmazdım...”
Susan bir sessizlikten daha fazla değildi hissettiklerim... Elimde akşamdan kalmayan ve komşudan istesem de alamayacağım “bir fincan düş ”…
Ayrılığı ölüm geçiyordu vakit; gittin... Oysa “sen ölsen ben böyle yapmazdım”...
Gözlerimden kaçan uykusuzluğu ararken açmıştım gözlerimi uykuna... Sen beni uyu bu gece... Ve hayra yor gördüğün zorunlu rüyaları...
…
Verileri alınmış hafızası terk edilmiş bir bedenden diliyordu af...
Duymuyordu… Duymak istedikçe vazgeçiyordu... Ondan bahsettikçe kendinden oluyordu.. Hücreleri bölünmüş bir düşten söz ediyordu... Yarasının kalmamıştı vuslata yararı. Düş… değildi. Nasip… değildi. Mucize olmaktan vazgeçiyordu... Tarif edilebiliyordu o halde artık bu düş değildi... Düş’ü-yordu...
…
Sonra farkettim ki…
Zaman…
Acımasız bir acıyla yoğrulduğum zamanlardı acıma acırken mutsuzluğu el yordamıyla işlediğim... Bir şarkının nakaratında kaldığım zamanlardı bunlar; aklım kalbime yar’dı...
Bağlantıları Yalnızca Kayıtlı Kullanıcılar Görebilir!
Hemen Kayıt Olun veya Hesabınıza Giriş Yapın! |
Kimsesiz kaldığım zamanlardı... Ben vardım... Sen yoktun. Hüzünle yoğurdum
gülüşlerimle hiç bu kadar kendimin kalmamıştım. Ve ben hiç bu kadar senin olmamıştım... Çünkü ben... Hiç bu kadar yalnızlığın acemisi olmamıştım…
Yalnızlığı dilime doladığım zamanlardan seslenirdim sana; vücut sıcaklığıma göz yaşı sağanağıma uygun zamanlar değillermiş... Anladım...
Köprüden önce son çıkış burası dahası var mı (?) Son burası... Karanlığın bile karanlığından gizlendiği yer burası... Bayat bir mutluluğun son kullanma tarihi geçmiş satırlarında pörsüdüğü yer burası...
Burası uçurum... Burası son... Burası dip...
Biraz eğil sende bak...
SONRASI…
İki kent… İki şiir... İki gözyaşı... İki ölüm… Biri mutlu biri acı; iki son… Ve inledi bir yürek; “Sen ölsen ben böyle yapmazdım...” 
Orijinal boyutunu görüntülemek için resmin üstüne tıklayınız
|
|
|
|
|
|
|
|
|
(¯`·._.·[Sonsuzluk.Net İmza Alanı]·._.·´¯) |
|
|
|
|
|
| Başa dön |
|
  |
|
 |
| 1. sayfa (Toplam 1 sayfa) |
|
Bu forumda yeni konular açamazsınız
Bu forumdaki mesajlara cevap veremezsiniz
Bu forumdaki mesajlarınızı değiştiremezsiniz
Bu forumdaki mesajlarınızı silemezsiniz
Bu forumdaki anketlerde oy kullanamazsınız
Bu foruma eklenti gönderemezsiniz
Bu forumdan eklenti indiremezsiniz
|
Powered by phpBB © 2006 phpBB Group
|
Sitede şuan 12
Kalp Atıyor
